Jean-Baptiste Bethune is niet enkel bekend als architect, glazenier en ontwerper van sierkunsten maar tevens als bezieler van de Sint-Lucasscholen. In Gent richtte hij in 1862 de eerste op waarmee hij de grondslag legde voor de neogotische en ultramontaanse beweging in België.
Bethune kocht voor de inrichting van zijn atelier dit ruime herenhuis en twee aanpalende woningen die met elkaar werden verbonden. In de daaropvolgende jaren bracht zijn atelier een niet eerder gekende hoge productie van kerkelijke kunst teweeg.
Ook op architecturaal vlak ontwierp Bethune tal van gebouwen. Naast die realisaties (o.a. Abdij van Maredsous, kerk, school en klooster te Vivekapelle) ontwierp hij ook altaren, kerk- en kroonkandelaren, altaren, reliekschrijnen, reliekhouders, tafels, glasramen (o.a. het volledige hoogkoor van de Gentse Sint-Baafskathedraal), beelden, wandschilderingen (o.a. kapel van het kasteel te Maaltebrugge), communiebanken, wijwatervaten, borden, vazen, kerkelijke sierraden, kronen, liturgisch vaatwerk, boekbanden, albumpagina met grafiek, enz.
Jean-Baptiste Bethune kan beschouwd worden als een van dé voortrekkers van de neogotische beweging die in ons land vanaf het midden van de 19de eeuw ten volle tot bloei komt.
Alleta Rambaut, Baron Bethune, Leidingevend vormgever en bekende buurtbewoners -in: ’t Prinsenhof een prinsheerlijke buurt, Stichting Prinsenhof, 2005, p.110-113